Het meest gangbare gebruik van biofeedback over de afgelopen jaren ligt op het gebied van ontspanning en stress management. De training wordt toegepast bij verschillende angst stadia die kunnen verergeren onder invloed van stress. Angsttoestanden omvatten reacties zoals paniek aanvallen en fobieën aan de ene kant en problemen zoals faalangst en bühnevrees aan de andere kant.
Als iemand wordt uitgedaagd om op een dergelijke manier te moeten presteren dan reageren de hersenen met dusdanig sterk verhoogde activiteit waardoor deze zichzelf belemmeren om optimaal te kunnen presteren. Deze toestand kan zichzelf verergeren. Als iemand angstig wordt zal hij of zij dit van zichzelf waarnemen. Deze waarneming zorgt er vervolgens voor dat de angst zal toenemen. In iedere toekomstige situatie wordt deze angst (door geheugenprocessen) herinnerd en dit zorgt er voor dat de angst nog sneller en mogelijk nog intenser zal optreden dan voorheen.
Angst wordt gezien als een systeem van een verminderde zelfregulatie van de hersenen. De toetstand is als zodanig herkenbaar aan het hersenfilmpje (het EEG; het elektroëncefalogram). Angst reageert erg goed op het trainen van de hersenactiviteit door middel van neurofeedback. De hersenen leren zichzelf beter te regulieren, daarnaast zullen de hersenen ook beter presteren onder normale en andere ongewone situaties en uitdagingen. Tijdens neurofeedback bij Angst en Paniek Aanvallen wordt de patiënt rechtstreeks en direct informatie getoond die gerelateerd is aan de geproduceerde hersenactiviteit. Vervolgens wordt getraind om zelf bepaalde onderdelen van de hersenactiviteit te gaan beïnvloeden. Deze training ‘dwingt’ de hersenen om zichzelf beter te gaan reguleren.
De Neurofeedback training zelf is absoluut niet belastend of angstaanjagend omdat de mate van training (gemakkelijk tot moeilijker) per situatie (per trainingssessie) kan, en zal, worden aangepast. Zoals bij andere leerprocessen vindt de training van de hersenactiviteit voor het grootste deel onbewust plaats. We hebben zijn slot van rekening over het algemeen niet bewust van de mechanismen waarmee de hersenen de eigen activiteit reguleert. Desondanks kunnen er bewuste processen optreden als de training vordert.
Om een voorbeeld te geven kan een persoon die getraind wordt bepaalde verschijnselen in het EEG waarnemen tijdens een angstaanval. De getrainde doet vervolgens zijn of haar best om dit onder controle te gaan houden. Tijdens de training wordt daarmee geleerd om de angstaanvallen onder controle te houden. Zodra er dan in het EEG verschijnselen optreden die bij de angst horen kan de getrainde vervolgens zijn of haar verworven technieken toepassen om de angst en daarmee de EEG verschijnselen te beïnvloeden. Vervolgens kan in de training de moeilijkheidsgraad wat worden verhoogd om daarmee de EEG verschijnselen en de angst verder te kunnen controleren en in toom te houden. De ervaringen geven aan dat getrainde personen zeer aanzienlijke resultaten behalen om de angst en paniek aanvallen onder controle te kunnen brengen, dit gaat zover door tot de getrainde tijdens het dagelijkse leven geen angst en paniek aanvallen meer ervaart en een normaal leven kunnen leiden. De training die heeft plaatsgevonden zorgt er voor dat de hersenen zich in een betere conditie bevinden om kalm en rustig te blijven.
Nadat de training is afgerond, meestal is dit na ongeveer 20 sessies (in ernstige gevallen kunnen er meer sessies nodig zijn), is er geen bewuste controle meer nodig om angst en paniek aanvallen te voorkomen. Anderzijds heeft de getrainde vaardigheden opgedaan die hem of haar helpen om verder door het leven te gaan als een meer ontspannen mens; die tot betere prestaties in staat is, als de situatie daarom vraagt. Omdat de techniek gebaseerd is op leren (het is een leerproces) is het onwaarschijnlijk dat er herhalingstrainingen noodzakelijk zijn. Met andere woorden: de training is in de meeste gevallen eenmalig.